Ulica Handlowa (obecnie Powstańców 1863r.)

Pierwsza pisemna wzmianka o Suchedniowie pochodzi z 1510r. i wspomina o trzech działających tu kuźnicach: Alberta Berezy (obecnie ul. Berezów, dawniej wieś), Andrissa (wieś Jędrów, obecnie ul. Koszykowa) oraz Stanisława Suchini (wieś Suchiniów, centrum dawnej osady). Nazwa Suchiniów z czasem przekształciła się w Suchedniów. 

Po założeniu pierwszych kuźnic zaczęło rozwijać się osadnictwo związane z hutnictwem opartym na rodzimym surowcu oraz rozkwitem Staropolskiego Okręgu Przemysłowego.

Osada była własnością biskupów krakowskich, którzy rozwijali tu przemysł.

Do rozwoju Suchedniowa przyczyniło się utworzenie traktu krakowskiego, który powstał na skutek przeniesienia stolicy z Krakowa do Warszawy w 1596 roku i wiódł m.in. przez Suchedniów.

W XVII w. na terenie Suchedniowa działało już 7 kuźnic: Błoto, Berezów, Andryszów, Suchiniów, Baltazarek, Ogonów i Ostojów.

W tym czasie Suchedniów stał się ośrodkiem przemysłu żelaznego. Do rozwoju osady przyczynił się w tym czasie biskup Andrzej Załuski, zakładając wielkie piece, fryszerki i blacharnie, a w 1758 roku wznosząc kaplicę murowaną z trzema złoconymi ołtarzami.

Na terenie Suchedniowa działał Stanisław Staszic rozwijając górnictwo i zakładając tu Zarząd Zakładów Górniczych Królestwa Polskiego. Jest też autorem planu urbanistycznego Suchedniowa.

Na początku XIX w. władze carskie umieściły tu zarząd górnictwa całego okręgu przemysłowego, rozdzielonego później na dwa okręgi: Zachodni z siedzibą w Dąbrowie Górniczej i Wschodni
z siedzibą w Suchedniowie.

Suchedniów stał się znaczącym ośrodkiem przemysłowym, gdyż działał tu jeden z trzech w Polsce pieców do przetapiania żelaza oraz jedyne w kraju blachownie: w Parszowie i w Mostkach.

Około 1860 r. mieszkało tu dwa tysiące osób.

Mieszkańcy Suchedniowa brali czynny udział w Powstaniu Styczniowym. Utworzono tu oddział liczący ok. 400 ludzi, głównie urzędników i robotników, którym dowodzili bracia Dawidowiczowie.
W okolicach walczyły też oddziały Mariana Langiewicza i Dionizego Czachowskiego.

Za pomoc i udział w powstaniu Suchedniów został częściowo spalony 3 lutego 1863r. Z tego okresu zachował się sztandar powstańczy, przechowywany w kościele parafialnym.

Na przełomie XIX w. nastąpiło ponowne ożywienie przemysłowe. Ludwik Starke wzniósł w Suchedniowie nowoczesną odlewnię żeliwa i warsztaty mechaniczne. Bogate złoża glinki ogniotrwałej sprawiły, że rozwinęła się nowa gałąź przemysłu – ceramika. Antoni Wędrychowski wybudował fabrykę naczyń kamionkowych „Marywil”.

W okresie międzywojennym Suchedniów był ożywionym ośrodkiem życia kulturalnego i popularną miejscowością letniskową.

W czasie II wojny światowej lasy suchedniowskie stały się schronieniem dla oddziałów partyzanckich AK i AL. W roku 1943 w Fabryce Tańskich podjęto konspiracyjną produkcję uzbrojenia dla oddziałów AK – pistoletu maszynowego „Sten”.

Po wojnie Suchedniów zaczął rozwijać się jako prężny ośrodek przemysłowy. Odbudowano Fabrykę Tańskich (późniejsza Fabryka Urządzeń Transportowych), rozbudowano Zakłady Wyrobów Kamionkowych „Marywil”, rozwinął się przemysł drzewny.

22 lipca 1962r. Suchedniów otrzymał prawa miejskie.